Δεν είμαι sexy αντικείμενο, είμαι άνθρωπος. Αυτό θέλω να σου φωνάξω, μα πρέπει να σου εξηγήσω πρώτα.

Καιρό τώρα παρακολουθώ τι γίνεται σε αυτόν τον κόσμο που μεγαλώνει αγόρια που θα γίνουν έφηβοι, άντρες, σύζυγοι, πατεράδες, παππούδες. Κοιτώ την χυδαιότητα μιας πατριαρχίας που έχει γίνει παράδοση των χρόνων, γιατί αυτό είναι το σωστό, έτσι πρέπει, αυτό είναι η δύναμη και ο λόγος.

Πόσοι έχετε αναθρέψει γιους; Πόσοι πατεράδες δεν είπατε το μικρό σας πουτσαρά και τον εκπαιδεύσατε να ρίχνει τις γκόμενες, όποιος ηλικίας και αν είναι; Πόσες μανάδες γαλουχήσατε τα τρυφερά σας αγόρια, όπως μεγάλωσαν τα αδέρφια σας, όπως ήθελε ο σύζυγος, όπως ήθελε μια σκληρή κοινωνία για τα αρσενικά; Πόσες θέλατε να τα διδάξετε όπως θα έπρεπε με αγάπη προς τον συνάνθρωπο και το άλλο φύλλο, αλλά έπρεπε να δεχτείτε τον λόγο φίλων και συγγενών;

“Μην τον χαϊδεύεις πολύ, θα γίνει λουλού.”, “Μην του μιλάς σαν να είναι η κόρη σου, δεν θέλει τρυφερότητα, πρέπει να γίνει σκληρός και νταής”, “Γιατί είναι τόσο ντροπαλός; Τον ευνούχισες και τον έκανες γυναικούλα” “Άντρας είναι, πρέπει να μάθει τι έχει στο παντελόνι του”.

Έρχεται εκείνη η στιγμή όμως που στα χέρια σου έχεις της νεογέννητη κόρη σου. Την αποκαλείς πριγκίπισσα, λες με περηφάνια παντού πως δεν θα αφήσεις κανέναν να την πλησιάσει και το παίζεις σκληρός μπαμπάς. Την μαθαίνεις να φοβάται τα αγόρια, να μην πλησιάζει, να μην παίζει μαζί τους και αργότερα τους λες να μην γυρίζουν μόνα τους, γιατί η κοινωνία έχει κινδύνους.

Για τις κόρες, τις μανάδες, για κάθε γυναίκα, πέρα από τα αγόρια…

Δεν τους λες τι έχουν κάτω από τις φούστες τους, το ονομάζεις μοναδικό και πως δεν πρέπει να το δίνει όπου βρει γιατί θα την χαρακτηρίσουν πουτάνα και εύκολη. Τους λες να μην ντύνονται πρόστυχα (μόνο εσύ ξέρεις τι σημαίνει αυτό) γιατί άνετα μπορεί κάποιος να της βάλει χέρι, έτσι γιατί προκαλεί. Το ντύσιμο προκαλεί, η συμπεριφορά προκαλεί, ο τρόπος που θα μιλήσεις άνετα σε έναν άντρα προκαλεί, ακόμα και η ανάσα σου.

Έτσι λοιπόν μεγαλώνει ένα αγόρι, σύμφωνα με αντρίκιο πρότυπο, που πρέπει να γαμήσει πολλές φορές και να έχει αρκετές κατακτήσεις στην ζωή του, αλλιώς τι θα πει η κοινωνία. Θα τον πει μαλθακό. Οι φίλοι θα τον χλευάσουν “Έλα ρε κότα, τι ντρέπεσαι; Πήγαινε να της τον πιάσεις, δεν βλέπεις τι φοράει; Τα θέλει ο κώλος της.” “Έχει πιει και δεν καταλαβαίνει, τι να την πηδήξεις εσύ, τι εγώ;”, “Αλήθεια της τον φόρεσες; Δεν ήθελε; Έλα ρε μαλάκα αφού το ήθελε! Και τι φοβάσαι; Σιγά μην πάει να μιλήσει”.

Και δεν θα πάει. Δεν θα το κάνει από ντροπή και από φόβο. Δεν θυμάται και μπορεί όντως να ήθελε. Μπορεί να του είπε όχι, αλλά δεν το θυμάται. Και τι σημαίνει ένα όχι άλλωστε…
Ξέρεις δεν θα μιλήσουν εύκολα και αν το κάνουν θα περάσουν χρόνια για να το πουν κάπου. Εκείνες που μιλάνε είναι τυχερές, αλλά το έχουν βιώσει. Δεν έχουν πάντα το δίκιο με το μέρος τους, γιατί όταν φτάσουν να το καταγγείλουν η πρώτη ερώτηση είναι “τι φορούσες;” “τι είπες;”.

Ποτέ δεν θα ρωτήσουν τι έκανε ο άλλος Σε βάζουν να θυμηθείς πράγματα που παλεύει η ψυχή σου να ξεχάσει. Σε κάνουν να βιώνεις τις ίδιες εικόνες και σε κάνουν να φαίνεσαι θύτης.

Έχει αναρωτηθεί ποτέ κάποια μητέρα, πως είναι μια κόρη να βιάζεται από μέλος της οικογένειας; Γνωρίζει πως είναι να ζει με αυτό και να μην μπορεί να μιλήσει, ακόμα και σε σένα; Γιατί η πρώτη κουβέντα θα είναι “τι θα πει η γειτονιά, τι θα πουν οι συγγενείς”.
Το ίδιο παράλληλα μπορεί να συμβεί και σε ένα αγόρι. Δύσκολα θα το πιστέψουν εκείνο, εκτός και αν είναι σε μικρή ηλικία και μιλάμε για παιδεραστία.
Πάντα μην μιλήσεις, μην εκφραστείς, μην φωνάξεις.

Μεγαλώνουν παιδιά σε μια κοινωνία, με πρότυπα που θέλει τους άνδρες όμορφους, πέφτουλες, να κοιτούν μόνο τον εαυτός τους. Γαμιάδες που τον θέλουν όλες. Αλλιώς δεν αξίζει.
Μεγαλώνουν παιδιά σε μια κοινωνία με γυναικεία πρότυπα, που είναι όλα αδύνατα, περιποιημένα, γυμνασμένα, έτοιμα να ανοίξουν τα πόδια τους.
Παιδιά, που μπορούν να τα κάνουν όλα για να αρέσουν σε άλλους, ξένους, που δεν έχουν συναντήσει ποτέ. Μέσα στα social και μετά αναρωτιούνται γιατί τους ενδιαφέρουν μόνο αυτά.

Ναι, έχεις δίκιο, εξέλιξη το λένε. Προφανώς η γενιά μου αλλάζει και δεν είναι το ίδιο. Ξέρεις τι μένει ίδιο; Ο φόβος, η πατριαρχία, το πρέπει.

Έχεις βρεθεί ποτέ σε κουβέντα με άντρες που σου λένε πως ” Δεν θέλω η κοπέλα μου όταν βγαίνουμε μαζί να φοράει μίνι φούστα ή να φαίνεται το στήθος της”, “δεν θέλω να πηγαίνουμε για μπάνιο και το μαγιό της ίσα να κρύβει κάτι”. Εαν δεν ήταν η κοπέλα σου όμως, αυτό θα κοιτούσες. Μπορεί και έτσι να την γνώρισες.
Αλλά πλέον είναι Η κοπέλα σου και δεν ανέχεσαι να την κοιτάνε όλοι.

Σε χαλάει όταν περνάει κάποιος από μπροστά της να τον δει, αλλά της λες πως δεν συμβαίνει κάτι αν κοιτάξεις εσύ. Γιατί εσύ είσαι εσύ. Είσαι άντρας. Αυτό κάνουν.

Νιώθεις Θεός και πως μπορείς να πιάσεις ότι κώλο περνάει από μπροστά σου, να πεις ότι χυδαιότητα μπορείς, όταν βλέπεις μια όμορφη κοπέλα. Και αν δεν της αρέσει, την θεωρείς και καριόλα. Γιατί όλες είναι καριόλες. Όλες κάποτε σε πλήγωσαν και τους αξίζει. Αξίζει να γίνεις πέφτουλας είτε στο δρόμο, είτε σε κάποιο μαγαζί, είτε σε κάποιο social, γιατί μάνα μου εσύ είσαι αυτό που έφτιαξαν για αυτήν την κοινωνία. Γιατί δεν κουβαλάς τσάμπα αυτά τα αρχίδια μέσα στο βρακί σου. Γιατί όλες είναι πουτάνες και το θέλουν αλλά κάνουν τις δύσκολες.

Ξέρεις τι;

Όχι, δεν είμαι στο οπτικό σου πεδίο γιατί θέλω να με γαμήσεις. Δεν ανοίγω τα πόδια μου όποτε κάποιος με πλησιάζει. Όχι δεν είμαι ακόμα μια καριόλα που πρέπει να της μιλήσεις άσχημα ή ακόμα χειρότερα να μου το πιάσεις.
Δεν θέλω να κάνεις αστεία για το αν οι γυναίκες είναι χαζογκόμενες. Αρνούμαι να μου μιλάς για σεξ θεωρώντας πως έχεις την άνεση να με ρωτάς τι με καυλώνει. Μην ξεπερνάς ποτέ την γραμμή του νιώθω άνετα μαζί σου και συζητάμε για τα πάντα, με το α οκ “μιλάει άνετα μαζί μου γιατί θέλει να γαμηθεί”.
Θεωρείς πως μου αρέσουν τα σεξιστικά αστεία, για όποιο φύλο και να είναι, μα κάνεις λάθος. Γιατί δεν είναι αστείο και δεν γελάω μαζί σου. Γελάω αλλά παράλληλα στεναχωριέμαι για εσένα, γιατί βλέπω πως έχεις μεγαλώσει σαν παιδί. Βλέπω τα λάθη της οικογένειας σου που δεν βλέπεις εσύ.

Δεν άξιζε σε καμία να της βάλουν χέρι, επειδή σε “προκάλεσε” η εμφάνιση της. Δεν έχεις κανέναν δικαίωμα να λες πως αν δεν φορούσε ξέκολα δεν θα την βίαζαν. Εντάξει άντρας είναι, τι να κάνει;
Έχεις αναρωτηθεί μικρέ μου γυπογαμιά, πως τίποτα δεν είναι φυσιολογικά από όσα σκέφτεσαι;
Γιατί θα μπορούσε να ήταν η αδερφή σου, η μάνα σου, η κόρη σου…

Ξέρεις τι;
Δεν είμαι sexy αντικείμενο, είμαι άνθρωπος. Όπως είσαι και εσύ.
Πριν γίνεις γονιός, πριν μπεις στην διαδικασία να κάνεις οικογένεια, σκέψου όλα αυτά. Και σεβάσου τον άνθρωπο που έχεις απέναντι σου.