Και σαν τον άγγελο…μου μοιάζει η μορφή σου
Ζητάς να πιεις το αθάνατο νερό
Από τα χείλη τα δικά μου να περάσεις
Να αφήσεις ένα άγγιγμα καυτό

Και σαν σκιά κοιτώ τα βήματα σου
Και σαν ψιχάλα διαπερνώ την μουσική
Που συντροφεύει κάθε σου ταξίδι
Εγώ εδώ και εσύ εκεί…

Ζητώ να κλέψω την ψυχή σου…
Μα εσύ…ζητάς μονάχα μια καρδιά
Ένα σου βλέμμα μοιάζει με ακρογιάλι
Ένα σου χάδι με κύματα βαθιά

Μα ξαφνικά οι ρόλοι αλλάζουν
Και γίνομαι εγώ εικόνα ταπεινή
Να προσκυνήσεις κάθε τις σταγόνα
Να πάρει κάθε της φιλί

Και ένα νησί ναυαγημένο
Μοιάζουν όλα ξαφνικά
Δύο σταγόνες σε ένα χάρτη
Στου παραδείσου τα σταθμά

Και ένας έρωτας με βέλη
Ένας ιππότης με πανιά
Ένα παραμύθι δίχως χρώμα
Μια βροχή χωρίς φωτιά

Να πλησιάσω θέλω τώρα
Το θάνατο μου τον αργό
Που τα χείλη σου προσφέρουν
Με ένα τρόπο μαγικό

Μα δεν με νοιάζει που θα πάω
Δεν με νοιάζει σαν χαθώ
Γιατί καρφιτσωμένος πάντα θα είσαι
Στων μαλλιών μου τον ιστό

Και ένας μανδύας σε καλύπτει
Είναι τα ξόρκια μου τα μυστικά
Που οι μάγισσες τα λένε
Και κλέβουν ότι τους αναζητά
Και σε αγγίζω και ταξιδεύω
Πάλι στο όνειρο μου το τρελό
Και μόνο εκεί σε συναντάω
λιγάκι πριν να σηκωθώ

Και μαρμαρένια η ομορφιά σου.
Σαν του μαρμαρωμένου βασιλιά
Λάμπουν τα μάτια στο σκοτάδι
Ηχούν τα λόγια σου ξανά

Καλή σου νύχτα ερωτά μου
Καλή σου νύχτα φυλαχτό
Που σαν θα ξημερώσει πάλι
Θα κλείσω τα μάτια για να σε βρώ.