Θυμάμαι που ονειρεύτηκα σε ένα καϊκι επάνω
Και μεσ’ την χούφτα να κρατώ κάτι για να υφάνω
Μου είπαν πως στα σύννεφα γίνεται οδηγός σου
Και ύστερα πάλι έρχεται σαν μαθητής εμπρός μου

Μου είπαν πως στα δάκρυα γεννιούνται βασιλιάδες
Που υποκύπτουν άγρια σε έρωτες και καυγάδες
Μου μάθαν πως τα όνειρα είναι μικρές ευχές μας
Που σαν τα μάτια κλείσουμε γεννιούνται οι σκιές μας

Μου δωσαν 3 ευχές να κάμω την αρχή μου
Και σαν την μοίρα διάλεξα σπουργίτι στην αυλή μου
Χειμώνας να ‘ ναι να φυσά και να κρυώνει μπρος μου
Και μια ευχή για ξόδεμα στους πρόποδες του κόσμου

Να ταξιδεύει μάγισσα το πελαγίσιο δάκρυ
Και με την κόρη του Μοριά να ξετυλίγει φάτνη
Μα είναι πάλι 3 ευχές χωμένες στα όνειρα μου
Και με τις 3 λαβωματιές χαράζει την υγειά μου

Μα θα’ναι 3 λαβωματιές και οι 3 γωνιές του Άδη
Που θα πλαγιάσουν μέσα τους θάλασσες και πελάγη
Μα θα’ ναι 3 λαβωματιές και οι 3 νεκρές ευχές μου
Σε όνειρα λένε κυνηγούν τις πιο μικρές στιγμές μου

Μα με τις 3 αυτές ευχές σκοτώνω εφιάλτη
που τάχα ονομάσανε εμένα ψυχοβγάλτη
μα με τις 3 αυτές λαβές πουλάω την ψυχή μου
για να διαβάσεις μάτια μου τι κάνω στην ζωή μου.