Αγαπημένε μου αν δεν έχεις δουλέψει μέσα στις γιορτές, δεν μπορείς να καταλάβεις τι θα πει κούραση. Και δεν μιλάω για το κλασσικό σου 8ωρο, σε ένα γραφείο, αλλά για εκείνους που θα σε εξυπηρετήσουν αφού σχολάσεις, αφού δεν θα δουλεύεις και αφού θα μείνουν για ώρες εκεί, ακόμα και πριν την μεγάλη εορτή.

Ρώτησες ποτέ πως είναι να δουλεύεις σε super market; Να δουλεύεις σε κατάστημα, να δουλεύεις σε καφετέρια, σε νυχτερινό μαγαζί, σε καράβια, σε αεροπλάνα, σε οτιδήποτε θα ευχαριστούσε εσένα και μόνο εσένα;
Όχι, μα κανείς δεν το κάνει, όλοι λυπούμαστε μα πάντα θα πάμε εκεί την τελευταία στιγμή, έτσι για να τους χαλάσουμε την ηρεμία. Και αφου το κάνεις που το κάνεις, κάνε τον να χμαογελάσει και μην του σπας τα @@, δώσε μια ευχή και μην του δίνεις κατάρα που σε εξυπηρετεί.

Η μικρή Jo, είναι γεμάτη από τέτοιες στιγμές, αλλά σήμερα θα προτιμήσει να μιλήσει για όλους τους άλλους πέρα από την δική της εμπειρία.

Θυμάται χρόνια πριν, κάπου το 2002 σε ένα κατάστημα, την Βιβή να ανυπομονεί να γυρίσει σπίτι της να ξεκουραστεί και να γιορτάσει με την οικογένεια της, θυμάται να μετρά τις ώρες ενώ η υπέυθυνη της να μετρά και αναζητά τα λεφτά στο ταμείο. Θυμάται το βλέμμα των χριστουγέννων που δεν ήταν και τόσο γιορτινό, γιατί ο κόσμος έχει ανάγκη να κατασπαράξει ότι βρει μπροστά του θεωρώντας πως είναι τιμή ευκαιρίας.
Θυμάται την Βιβή να γέρνει στον καναπέ, σε ένα σπίτι κατάμεστο, λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος.

Λίγα χρόνια μετά, το ίδιο σκηνικό, άνθρωποι να ταξιδεύουν και ένας πατέρας, μια μάνα, ένας αδερφός να μην χαίρεται τις γιορτές με την οικογένεια του. Και εσύ καλέ μου, να βρίσκεσαι πάνω από το κεφάλι του και να του δίνεις διαταγές. Να ξερες πως πονάει, να ξέρες πόσο σκληρός είναι ο κόσμος. Ξέρεις άραγς πως είναι να κάνεις γιορτές μακριά από τους ανθρώπους σου; Ξέρεις πως είναι να κοιτάς τα φώτα του δέντρου και το βλέμα σου να μην έχει κάτι άλλο να δει.

Υπάρχει και η Μαρία, που τέτοια βράδια πρέπει  να φωτογραφίσει κόσμο σε μαγαζία. Και ξέρεις ε; Δεν πάει μετά την αλλαγή του χρόνου όπως κάνεις εσύ.. όχι καλε μου, βρίσκεται εκεί πολύ νωρίτερα απο σένα. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει χαρεί, δεν έχει ευχηθεί και δεν έχει ζήσει την ημέρα της όπως εσύ. Είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβεις πως το λιγότερο που μπορείς να κάνεις, είναι να είσαι ευγενικός;

Ξέρεις τι ρε γαμώτο; Υπάρχει κόσμος που έχει να ανάγκη απο ένα χαμόγελο, ένα κέρμα, έναν καλό λόγο, σταμάτα να τους το κάνεις πιο δύσκολο…

Ο κόσμος που γυρνά στους δρόμους, μέσα στην νύχτα σαν αλήτες, είναι εκείνοι που έδωσαν τις ώρες τους για να μπορέσεις εσύ σήμερα να περνάς καλά.