Hostel Stories: Χθες βράδυ που λες μου σκάνε κατά τις 12, 3 τσούπρες από Αμερική. Τι και αν ήμουν εκεί τι και αν δεν ήμουν. Η μια τσουπωτή με ένα βαρύ περπάτημα (δεν ξέρω ποιον είχε φάει). Θέλανε και να βγούνε.. και να όλα τα φώτα..και να να κάνουν φασαρία άλλα να μιλάνε και σιγά οι γλυκούλες μου μωρέ. Μετά από καμιά ώρα ‘έφυγαν. κοιμάμαι και πάλι…σκάει η μια με το βαρύ περπάτημα, ανεβαίνει στο κρεβάτι, ξεράθηκε. Μετά από ώρες τσουπ και η άλλη να προσπαθεί να την ξυπνήσει για να ζητήσει συγνώμη που τσακώθηκαν…πάλι τα ίδια. Κάποια στιγμή που λες τους παρλάρω ένα αγγλικό και καπάκι τους διαολόστειλα στη γλώσσα μου.
Σήμερα το πρωί (αχ με χαρά το λέω!) Έφυγααανννν!! Στα τσακίδια κάργιιιεεςςς, στα διάολο.
(Δεν μου μίλησαν…δεν με κοίταξαν…δεν ξέρω τι τους έκανα.. (σατανικό γέλιο)).

Τοποθεσία: Μιλάνο
13 Αυγούστου 2016