Τα φεγγάρια του Αυγούστου έρχονται μονάχα τους, σιωπηλά
όπως οι ψίθυροι στην άκρη του αυτιού σου.

Λέξεις μπλεγμένες, άγχρωμες, δίχως αλμύρα
μένουν εκεί και μετράνε, ένα, δυο, τρία και φεύγουν.

Αύγουστος είναι θαρρώ, Αύγουστος που μένει ξεριζωμένος
φωτιά, νερό και ένα χρώμα κόκκινο στον ουρανό.

Φιγούρες που περνούν και φεύγουν,
μένουν και σε κοιτούν γυμνό.
Στιγμές στο χρόνο για κάθε σου ανάσα.

(Δανείζομαι το παρακάτω…από τους Gemma)