Σκοτάδι παντού, ένα κομμάτι ματωμένου φεγγαριού, να βουλιάζει μέσα σε μια καυτή θάλασσα
Μια άμμος που σε λίγο θα γίνει φωλιά
Μια παραλία, που θα θάψει μυστικά
Μια αγκαλιά, που θα γίνει κρυψώνα,
Ένα βλέμμα που θα μαρτυρήσει πολλά
Η μόνη μουσική, ένα κύμα, μια καρδιά, μια ανάσα
Όλα αυτά μαζί
μια θεσπέσια μελωδία, που σε αγγίζει, σε μαγεύει, σε ταξιδεύει
Τα φτερά σου ανεμίζουν από τον ζεστό αέρα, την καυτή σκέψη
Κάθεσαι εκεί
κλείνεις τα μάτια
ταξιδεύεις. αφήνεσαι
απογειώνεσαι!
Μα δεν είσαι μόνη
Μια σκιά είναι μέσα σου, ένα χάδι βγαίνει από το κορμί σου
λέξεις τριβελίζουν το μυαλό σου
Αισθάνεσαι περίεργα
όμορφα
μια απίστευτη ηδονή σε όλο σου το σώμα
ένα γλυκό ρίγος
Σαν να κολυμπάς σε κατακόκκινο κρασί, γυμνή με υγρά τα φτερά σου, να πίνεις και να σε πίνει, μια απίστευτη νιρβάνα..
Είσαι μπερδεμένη, δεν ξέρεις τι γίνεται
ποιος είναι
ανοίγεις τα μάτια και αντικρίζεις δυο υπέροχα μάτια, σκοτεινά, τρομακτικά αλλά τόσο μαγευτικά
Παραμένεις καρφωμένη στα μάτια του
έχουν το χρώμα του βυθού και κολυμπάς εκεί
ανακατεύεται με το κατακόκκινο κρασί και χάνεσαι!
Και δεν είναι το χρώμα του βυθού που δεν μπορείς να πάρεις ανάσα
Είναι τα χείλη του που καίνε πάνω στα δικά σου.
Και σου κλέβει όλη την ανάσα
την φυλακίζει μέσα του.
Χάνεσαι στα χέρια του
Δεν βλέπεις πλέον, μόνο από τα δικά του μάτια
Δεν νιώθεις, μονάχα εκείνον
Δεν αναπνέεις, μονάχα από τα χείλη του
Δεν σου έχει μείνει καμία αίσθηση και όμως αισθάνεσαι πολλά..!
Σαν να σου ρούφηξε την ζωή και να σου έδωσε μια άλλη..
Νιώθεις μονάχα μια αύρα γύρω σου, δεν ξέρεις που κινείτε, σαν να εξαφανίζετε μονίμως
αλλά να είναι κολλημένος πάνω σου..
Σαν να σιγοψιθυρίζει στο αυτί σου
Σαν να αισθάνεσαι την ανάσα του πάνω σου
Σαν να σε αγγίζει
Ένα αερικό που μονάχα το κοιτάς και αισθάνεσαι και νιώθεις
Ανοίγεις τα μάτια και δεν υπάρχει πουθενά, μα συνεχίζεις να το ζεις
Κλείνεις τα μάτια και γίνεται μεγαλύτερος ο πόθος
Αφήνεσαι στα χέρια του
δεν μπορείς να αντιδράσεις
Angel…?
Yes devil…?
Don’t trust anyone…
Και συνέχιζε να σε αγκαλιάζει, να σε κρατάει σαν μωρό αγέννητο ακόμα
Να σε θηλάζει από το στόμα του με λόγια περίεργα, σαν γρίφος στο μυαλό σου
Να σε νανουρίζει με απίστευτα όμορφα λόγια, λόγια που λέει ένα δαίμονας για να παρασύρει το θύμα του
Και εσύ να τον χαϊδεύεις, να τον αγγίζεις στο πρόσωπο, με μια ηρεμία, να ανταλλάσσετε τους ρόλους
Να τον κρατάς εσύ στην αγκαλιά σου
να τον κρατάς κοντά στο στήθος σου, για να μάθει πως χτυπάει μια καρδιά
Να τον φιλάς στα χείλη, σαν να προσκυνάς,
Να τον κρύβεις μέσα σου,
Να τον προστατεύεις με τα φτερά σου…
Να βλέπεις την ηρεμία στο κορμί του, στην ματιά του, αυτόν τον γαλήνιο και μαγευτικό βυθό
το κρασί που κυλάει στις φλέβες του, να στάζει και να σε τρέφει
και να κολυμπάς εκεί πάλι
στην κατακόκκινη θάλασσα, στο κρασί που αναδύθηκες γυμνή
με βρεγμένα φτερά
και αγκαλιά έναν δαίμονα